Heel veel regen

Lieve allemaal,

December en januari zijn hier in Griekenland de regenmaanden. Tot nu toe was het heel droog geweest en was er sinds november maar één dag wat regen gevallen. Maar afgelopen weekend is dat ruimschoots ingehaald.

Donderdag werden we tijdens de briefing aan het begin van de shift voorbereid op de regen die ging komen. De hele dag is er een team bezig geweest om tenten voor te bereiden op de regen. Extra tarpen over tenten leggen, alles weer goed vastmaken. Net voor het einde van de shift werd het heel erg donker en ging het enorm regenen. We wisten dat er veel regen zou komen, maar zóveel?

Vrijdag en zaterdag was ik vrij, maar de berichten die ik kreeg uit het kamp, waren niet positief. Het grootste gedeelte van de tenten in het kamp zijn tenten die bedoeld zijn voor in de woestijn. Je gaat het misschien niet geloven, maar die tenten zijn niet waterdicht. Nou heeft elke tent wel waterdichte tarpen eroverheen, maar die zijn niet groot genoeg om ook de zijkanten te bedekken. En sinds we op een eiland zitten en het daar bijna altijd waait... Juist, kwam alle regen door de zijkanten van de tent.

De situaties van de mensen in natte tenten waren schrijnend. Vaak waren het families met jonge kinderen of een zieke vader. Vaak waren al hun spullen nat en hadden ze geen droge kleding of dekens meer. Sommigen sliepen tijdelijk bij vrienden in de tent, waar ze bijna bovenop elkaar moesten liggen door ruimtegebrek. Zaterdag en zondag kwamen honderden mensen vragen om een extra tarp of plastic voor de zijkanten van hun tent. We hielden een lijst bij van mensen die om extra spullen vroegen, dan gingen we langs om te checken hoe urgent hun situatie is en om te controleren wat ze nodig hadden en daarna kwam er een team langs van één van de organisaties in het kamp om de tent te repareren of spullen uit te delen. Helaas waren we al binnen een paar uur door onze extra tarpen en plastic heen, waardoor we heel veel nee moesten verkopen. Een andere optie die we voor mensen hadden was om tijdelijk te verhuizen naar een leegstaande rubhall, een hele grote tent. Echter staan die rubhalls in de single man zone, één van de meest onveilig locaties in het kamp. Dat durfden veel mensen dus niet aan. De frustraties liepen hoog op. Er werd geschreeuwd en gescholden, naar elkaar en naar ons. En ook bij ons als team raakten we gefrustreerd. We hadden gewoon de mogelijkheid en materialen niet om te helpen. Ik heb me nog niet vaak zo machteloos gevoeld. 

In het kamp werkt een geweldige organisatie die fulltime bezig is met afwatering. Zij hebben de afgelopen dagen 24 uur per dag gewerkt om geulen te graven, plassen water leeg te pompen en zandzakken neer te leggen. Toch liep je op sommige plekken in het kamp nog steeds tot je knieën in het water.  Van iemand van die organisatie hoorde ik dat er in de afgelopen dagen zoveel regen is gevallen als er normaal hier in een jaar (!) valt. Wat dat betreft vielen de gevolgen nog mee, we hadden maar een paar echt ondergestroomde tenten en de meeste wegen waren modderig, maar wel begaanbaar. 

Gelukkig is het sinds gisteren weer droog, het kamp droogt langzaam op. Maar het regenseizoen is nog lang niet voorbij.