Nog een paar dagen

Lieve allemaal,

Bedankt voor al het meedenken voor een 'quarantainehuisje'! Ik heb een heel fijn huisje gevonden, waar ik even heerlijk kan bijkomen en resetten. Stiekem vind ik die quarantaine zo erg nog niet.

Mijn laatste werkdagen zijn aangebroken. Vrijdag is mijn laatste werkdag in het kamp. Hoewel ik toe ben aan een vakantie en ik niet zoveel energie meer heb, vind ik het moeilijk om het kamp los te laten. Ik wil graag betrokken blijven bij alles wat er gebeurt in het kamp, alle verhuizingen, alle distributies en ook alle incidenten. Het doet pijn om vrienden achter te laten in hun tenten, die nog steeds geen zicht hebben op een beslissing over hun asielaanvraag. Het doet pijn om alle collega's, met wie ik zoveel heb samengewerkt, achter te laten. Veel van hen zullen weg zijn als ik terugkom. 

Alles zal anders zijn als ik terugkom. Met de projecten die op de planning staan voor de komende weken zal het kamp er heel anders uitzien als ik terugkom, vrienden uit het kamp zullen misschien wel overgeplaatst zijn naar een ander kamp op het eiland of het vaste land, bijna het hele team zal nieuw zijn. 

Daar tegenover staat dat ik ontzettend veel zin heb om iedereen in Nederland weer te zien! Om mijn vrienden en familie weer te zien, om wc-papier weer in de wc te kunnen gooien (hier raakt de afvoer verstopt als je wc-papier in het toilet gooit) en om in de supermarkt even snel boodschappen te kunnen doen, zonder dat je elk etiket moet vertalen om erachter te komen wat er in het potje of pakje zit.

De komende weken zal het hier op de blog wat rustiger zijn. En hoe het er hierna uit gaat zien weet ik nog niet. Maar ik ga jullie ook na mijn verlof zeker op de hoogte houden!

Bedankt voor alle steun een meeleven die ik de afgelopen maanden van jullie heb gekregen!

Tot snel!

Liefs, Nadine